Hakimin Hükmü

Bir kimse, at satın almıştı. Hayvan iki yaşında ve gayet gürbüz olduğu halde üç gün içinde öldü. Adam, atı satan kimsenin kendisine karşı bir düşmanlığı olduğu ve bu sebeple ona uzun vadede zehirleyecek bir şeyler yedirdiğinden şüphelendi. Peşpeşe üç gün mahkemeye gitmesine rağmen kadıyı bulamadığından, vakit geçirmeden durumu tetkik için atı baytara götürdü. Baytardan aldığı bilgiler de kanaatini doğrular mahiyetteydi. Bir zaman sonra tekrar mahkemeye uğradığında kadıyı yerinde buldu ve meseleyi arzetti. Kadı efendi:

” Niçin evvela bana gelmedin de baytara gittin? İlk anda gelseydin de sıcağı sıcağına çaresini bulsaydık!” deyince şikayetçi:

” Efendim! Falan günler üç gün üstüste makamınıza geldim. Fakat yoktunuz!” cevabını verdi. O zaman kadı:

” Haklısın, geldiğin günlerde burada yoktum. Memleketteydim. Zirâ anacığım vefat etmişti…” dedi.

Ardından bir lahza sükûta bürünüp düşündükten sonra kâtibe dönerek şunları söyledi:

” Mesele anlaşılmıştır. Yaz kâtip! Vazife mahallinde bulunmadığı için zararın kadıdan tazmînine…”